تأثیر پیشگیرانه و درمانی سیر بر سطح آلبومین سرم و بهبود نفروپاتی دیابتی در موش های صحرایی نر

مقدمه: نفروپاتی دیابتی یکی از رایج ترین آسیب های پیشرونده کلیوی ناشی از دیابت در کشورهای در حال توسعه می باشد. از جمله خصوصیات برجسته این بیماری دفع پروتئین در ادرار به طور مزمن و کاهش میزان آلبومین سرم می باشند. هدف: در مطالعه حاضر ما قصد داریم که اثر پیشگیرانه آب سیر روی کاهش آسیب های ناشی از نفروپاتی در موش های صحرایی دیابتی شده با stz (streptozotocin) را اثبات کنیم. روش بررسی: چهل سر موش صحرایی نر (20 ± 250) به 5 گروه تقسیم شدند که شامل: 1- گروه نرمال (n) 2- گروه نرمال + سیر (n+g) 3- گروه دیابتی (d) 4- گروه دیابتی + سیرقبل (d+gb) (دریافت سیر به مدت سه هفته قبل از تزریق stz) 5- گروه دیابتی + سیر بعد (d+ga) (دریافت سیر بعد از تزریق stz). آب سیر با دوز 1 میلی لیتر به ازای هر صد گرم وزن بدن توسط گاواژ به موش های صحرایی خورانده شد. نتایج: موش های دیابتی افزایش موثری در میزان گلوکز سرم، حجم ادرار، نسبت ادراری alb: cr (albumin: creatinine)، میزان دفع آلبومین و کاهش آلبومین سرمی نشان دادند. سیر به طور قابل توجهی موجب کاهش میزان دفع آلبومین از طریق ادرار شد. همچنین گروهی که قبل از تزریق stz سیر دریافت نمود بهبودی بیشتری را نسبت به گروه دریافت کننده ی سیر پس از تزریق stz از خود نشان داد. نتیجه گیری: در این مطالعه ما برای اولین بار نشان دادیم که مصرف آب سیر دارای اثرات پیشگیرانه روی نفروپاتی دیابتی می باشد.